Chiang Rai - White temple, Doi Tung & slangen

Na Pai reisde we via Chiang Mai met de comfortable Greenbus naar Chiang Rai, een rustige stad aan de Mae Kok rivier. In Chiang Mai ontmoette we nog een familie Koreanen, doordat de vader een enorme boer midden in de ontbijtzaal liet en wij in de lach schoten. Koreanen houden van hun drank Soju (35% alcohol) en hun motto is: everyday, everynight Soju! Gezellige mensen, die Koreanen! In Chiang Rai verbleven in het guesthouse Baan Jaru, waar we met open armen werden ontvangen door Toddy, de eigenaar. Hij was een bron van informatie en wist elk goed restaurantje of dagtrip aan te wijzen. Zo aten we de ene avond heel goed thais of in een Chinees hotpot tentje waar je je eigen noodlesoup kon maken, en de andere op de gezellige night en zaterdag market. Heerlijke kow soy, Pad Thai, springrolls en maïs. Op de markten verkochten ze alles wat je maar kon bedenken, inclusief een groot assortiment aan gefrituurde insecten in alle vormen en maten, brr. Vooral de saturday night market was een groot festijn voor locals en toeristen, waar ze in grote getalen dansden, kochten en aten.

We hadden gelezen over het prachtig berglandschap in Chiang Rai en wilde graag naar een national park voor de natuur en het uitzicht. Toddy verwees ons naar de berg Doi Tung, waar de royal villa van de koninklijke familie staat, met uitzicht op Myanmar en met hilltribes dorpen onderweg. In het Thais schreef hij op wat we tegen de taxichauffeur moesten zeggen om bij de berg te komen. Eerst gingen we een anderhalf uur met de local bus naar de voet van de berg, wat nog best spannend was, want we werden gedropt ergens langs de snelweg. Al snel zagen we de voet van Doi Tung, maar geen auto taxi te bekennen. In plaats daarvan waren er scootertaxis die vervoer boden naar de royal villa. Enigzins twijfeldend stapte we achterop. Het was een snel ritje met prachtige vergezichten, kronkelde weggetjes en af en toe een hartverzakking door steile afgronden en harde snelheid. Bij de royal villa, die aandoet als een oosterijks houten huisje, kregen we een digitale tourguide waardoor we een stukje van de historie van Thailand meekregen. De koninklijke familie heeft vanuit deze berg verschillende social development projecten opgezet om de positie van de hilltribes te verbeteren. Zo zetten ze verschillende werkgelegenheid projecten op, waardoor de hilltribes geen opium meer hoefde te verbouwen voor inkomsten. De Thaise koninklijke familie is heel geliefd en dat was hier zeker te merken. Het uitzicht vanaf het balkon van de villa was adembenemend, zo ver als tot Myanmar. Daarnaast waren er verschillende tuinen die ook schinterland waren! Op de terugweg met de scooter kwamen we nog langs de Akhu hilltribes en de Chinese village. De hilltribes zijn voornamelijk vluchtelingen uit Myanmar, Tibet en China en leven nog voornamelijk vanuit hun stamtradities. Ze hebben vaak geen thaise verblijfsvergunning en een aantal leefden vroeger vooral van de opiumverbouw. Nu is het bezoek van toerisme een belangrijke inkomstbron, maar vaak zijn de bezoeken in handen van een Thaise businessman. De beroemde karenstam met metalen ringen om hun nek worden zelfs uit Myanmar gehaald en gedwongen voor toerisme te werken. Om deze reden kozen wij om ze niet te bezoeken, maar met de scootertaxi gewoon langs te rijden en een donatie te geven aan een organisatie die pleit voor welzijn en vrijheid van de hilltribes.

Naast ons dagje Doi Tung, bezochten we ook de beroemde White temple:) Tabby raadde ons aan om erheen te fietsen, het was maar anderhalf uur. Met de fietsen van het guesthouse gingen we op weg. Halverwege raakte we verdwaald doordat we een aanknopingspunt niet konden vinden. We besloten na dit fietsavontuur toch maar terug te gaan. Op de weg zagen we een grote (dode) geel-zwarte slang, wauw! Die zitten hier dus ook.. De white temple zelf was heel indrukwekkend met veel uitbeelding van samsara, zoals kungfu panda, batman, mobieltjes, superman, Bush, 9/11, spaceshuttles etc. Zeker de moeite waard!

De laatste dag in Chiang Rai fietste we naar de andere kant van de rivier naar een bekend koffietentje. Het koffiehuis, Che Vit Tha Damma, had een houten vlonder terras met rivierzicht, goddelijke banatoffee pie en een mooi thais schaakspel! Schaken was deze reis een van onze grootste hobbies, dus deze kans konden we niet voorbij laten gaan. Ondertussen zagen we ook nog een felgroene (levende) slang op de rivier, twee slangen in twee dagen! Na een leuke tijd in Chiang Rai namen we afscheid van Toddy en gingen weer op weg naar Chiang Mai voor onze laatste daagjes Thailand!