Chiang Mai - koken, tempels & monkchat

Na onze vliegreis met overstap in Kuala lumpur en een (niet zo) korte tussenstop in het ziekenhuis voor de laatste vaccinatie kwamen we aan in in het yindee guesthouse. Na ons Indonesische avontuur was thailand toch nog even wennen. In thailand stoppen ze het eten graag vol met alle soorten pepers (ipv suiker in Indonesië), de boeddhistische monniken zijn niet te missen en is de luchtvochtigheid een stuk hoger. Een groot pluspunt: alles is hier nog goedkoper!

Na wat te zijn rondgedwaald in de straten van Chiang Mai, gingen we een dagje van een koken op de boerderij van Sammy, de kok. We hadden een heel gezellige dag met in onze groep Canadezen, Brazilianen & Chileenen. The world cup voetbal was het onderwerp van gesprek, naast het eten natuurlijk. We gingen eerst langs bij een lokale markt om wat ingrediënten te halen, en daarna begonnen we aan onze curry. Nog hard werk om met een vijzel de gladde currypaste te maken. In totaal maakte we groene en rode curry, Pad Thai, Tom yam soup, kokossoup, loempia's, en mango sticky rice:) yam! Tussendoor hielden er nog een uurtje siësta in een van de hangmatten op de boerderij met uitzicht op de velden.

Na ons dagje koken verhuisde we naar Sleep guesthouse, waar we hartelijk werden onthaald door de Rotterdamse John. Hij wees ons op allerlei leuke plekken en wist elke avond waar iets te beleven was. Zo maakte we om 12 uur s' nachts een speciale optocht van de monikken mee die maar twee keer per jaar plaatsvind, waarvan we anders niet hadden geweten dat die er was:)

Vanuit dit guesthouse maakten we zelf een kleine tempeltourdagje door met de rode song teaows, rode busjes, van de een de andere te hoppen. De mooiste Tempel vonden we Doi Suthep boven op de berg. We deelde het busje met zes chinezen, die onze blauwe ogen fotografeerde en ons vol verwondering vertelde over de vele 'shemales' in thailand, die hadden ze nog nooit gezien en ook daarvan hadden ze vele foto gemaakt. Tsja chinezen en foto's.. Bovenop de tempel lieten we een houtskool tekening van ons maken voor 75 cent, die naast chinezen ogen nog best goed leek:) De tempel had prachtig uitzicht en een grote gouden stupa. We kregen een gezegende witte bandje die bescherming zou geven.

Naast Doi Suthep tempel bezochten we ook de mooie tempel Suan dok met tevens een gouden stupa maar daarnaast ook vele fel witte. Deze tempel was ook een boeddhistische school en universiteit en er waren dan ook heel veel monniken van alle leeftijden. We schoven aan bij monkchat, een gesprek om meer over het leven als monnik te weten te komen. Het was een groepsgesprek te zijn, waarbij we in een kring zaten en vragen konden stellen aan de drie monniken. Gek genoeg bleek een wat oudere Engelsman hier de dienst uit te maken als "advisor" van de monikken. Hij onderbrak de monikken regelmatig om zijn mening te verkondigen die hij overigens beter vond dan van wie dan ook in de groep. Jammer genoeg kwamem de Thaise monikken hierdoor zelf bijna niet aan het woord. Toch was het wel een interessant gesprek, omdat we beter inzicht kregen in de betekenis van het boeddhisme in de Thaise samenleving, die heel anders is dan de westerse insteek van het boeddhisme.

Na onze tempeldagje besloten we een Thaise massage te nemen. We hadden al wat 'horror' verhalen gehoord van andere toeristen waarbij elk bot in hun lichaam gekraakt was. Bij de ingang van de spa vroegen we aan meisje wat eruit kwam hoe het was, ze antwoorde: 'it was so painful that I cried'. Op dit punt hadden we misschien weg moeten gaan, maar we deden alleen maar een voetmassage.dus het kon geen kwaad dachten we. Chris wilde absoluut niet door een man worden gemasseerd, en wat gebeurde er... zijn masseuse was een shemale. Hij/zij was daardoor super sterk en Chris probeerde alles om hem/haar te laten stoppen maar niets hielp, het kraken van zijn tenen ging maar door. Shosha had echter niks door, door de relaxende massage. Arme Chris!

De volgende ochtend gingen we op weg naar het Elephant Nature park voor twee dagen. Daarover meer in onze volgende blog!