Bali - Pemuteran, puppies en Kuta

Vanuit Java in Bali aangekomen, merkte we gelijk de wereld van verschil die deze eilanden zijn. Geen vrouwen met hoofddoek, geen gezang van de moskee en minder verkeer! We stapten uit de bus in een van de noordelijkste vissersdorpjes, Pemuteran. Hier is een project waarbij koraal elektrisch wordt gestimuleerd, waardoor het weer hersteld van schade van de zeevervuiling en boten. We vonden een super mooi balinees huisje met een open roof badkamer. Tijdens het douchen keek je zo naar de palmbomen of sterren 's avonds (het is hier om half 7 's avonds al donker).

Het strand was vulkanisch zwart, maar nog heel rustig met enkele vissersboten en spelende Indonesische kindjes in het water. De echte schoonheid begon onder water, waar we onze ogen uitkeken naar het gekleurde koraal en visjes. In pemuteran aten we ook onze eerste Balinezen gerechten: satay, Lamar(groenten in kokosrasp) en pepes(vlees in bananenblad). Ook zagen we de vele straat en huishonden die bali rijk is.

Ook onze eigenaar had honden, een puppy en een pitbull. We waren helemaal gek op de puppy, tot die al speelbijtend Shosha's teen openhaalde. Het was maar een kleine wond, maar toch twijfelde we, was er gevaar voor rabiës (hondsdolheid)? De hond bleek niet gevaccineerd en de prevalentie is hoog op bali. Na overleg met de verzekering in Nederland, besloten we toch naar een dokter te gaan voor advies. Helaas was het eerste goede ziekenhuis 3 uur rijden verderop, het BIMC.

De volgende ochtend huurde we een private driver voor een goede prijs om.zo snel mogelijk naar het ziekenhuis in Kuta te komen. De vaccinatie tegen rabiës moest bij voorkeur binnen 24 uur worden gegeven. Bij het BIMC werden we binnen een half uur geholpen. De besmetting was toch level 3 van de 3, dus moest Shosha gelijk beginnen met de reeks van vier vaccinaties plus nog een extra speciale immunoglobulin. Dit speciale vaccin hadden ze niet in dit ziekenhuis, maar in de Sos klinik 500m verderop. Dus liepen we met onze backpacks daarheen voor de volgende shot. De vaccinatie bleek 4000 dollar te kosten, dus de verzekering moest eerst het geld en goedkeuring sturen naar de kliniek. Na 3 uur wachten waren de financiën geregeld en kon de prik gezet worden. De dokter waarschuwde dat de prik pijnlijk was en in de wond en beiden billen moest worden gespoten. Brr dat was geen pretje! Helemaal volgespoten en na een dag rijden en ziekenhuis kwamen we kapot aan in ons hotel in Kuta. We vielen als een blok in slaap.

De volgende vaccins moeten de 3e, 7e en 14e dag worden gegeven, dus besloten we tot de 3e te wachten in de stad van het zhuis, Kuta. De 7e kon worden gegeven in een kliniek in Ubud en de 14e op de eerste dag in Thailand. Kuta is de stad van de bomaanslagen, van massa toerisme, strand, verkeer en discotheken. We wachten de dagen rustig af bij het zwembad van ons hotel en een Australisch koffietententje, zodat we de massa konden ontwijken. Na de vaccinatie waren we maar al te blij om naar Ubud te vertrekken!

Onze volgende blog zal gaan over onze tijd in Ubud!

Liefs, Shosha & Chris