Bromo - vulkaan, busmaffia en paardenritjes

Na enige twijfeling besloten de reis naar de mooie vulkaan bromo toch te maken. Er waren namelijk drie knelpunten: 1. Waarschuwingen voor toeristen busmaffia, 2. de entrance fee was verviervoudigt in mei 2014 en 3. alle hotels waren vol. Toch hield dit ons niet tegen. Bepakt met (online) foto's van het goede busstation (we lazen namelijk dat de busmaffia je bij een nep bus station af willen zetten waar je alleen weg komt door een smak geld neer te leggen) stapten we bij het station van probolinggo uit. Samen met wat Fransen werden we door drie vriendelijke buschauffeurs naar het gevreesde gele busje geleid. Eerst dachten we het valt toch mee misschien, tot het moment dat we halverwege moesten betalen. En jawel de show begon, daar kwam het eerste 'busstation' in het kantoor van een touragencie. Massa's backpackers stonden er al vast, want het gaat in een seconde, als je uitstapt ben je de sjaak. Dat was dus wat wij niet deden, ondanks boze geschreeuw van de niet meer vriendelijke buschauffeurs, die bleven volhouden dat dit het 'busstation' was, ondanks dat wij foto's van het goede lieten zien. Na nog drie 'busstations' en wat boos geschreeuw terug, kwamen we dan eindelijk in het goede busje:) probleem 1 opgelost.

Na een prachtig ritje door de bergen, kwamen we aan bij een dorpje aan de rand van de vulkaan, cemoro lawang. Alle hotels waren vol, maarr nog genoeg homestays waren vrij. Een homestay is een soort kamer die je kan huren bij een lokale familie in. We vonden een gezellig plekje met warme dekens, want het was nog best koud zo hoog:) de gedeelde badkamer was wel slechts een gat in de grond en een kraan, maar ach we hadden een lekker bedje:) probleem 2 opgelost.

Na enige navraag in het bergdorpje, wat prachtig uitzicht heeft op de krater en andere vulkanen, vonden we een pad wat de entrance fee omzeilde. Dit was het paardenpad, dat rechtstreeks op de zandvlakte, sea of sands, uitkwam, wat de brug vormde naar de vulkaan. Om 6 uur 's ochtends gingen we op weg, en wat een prachtige wandeling was het! Zwart zand, gouden grashalmen, super helder uitzicht. Onderweg kwamen we een paardje tegen, wat we huurde om op de krater te komen. Wat een ervaring!

Op de top van de krater gooide we bloemen erin voor goed geluk en was het uitzicht in de krater en naar buiten beide even indrukwekkend. Bromo was absoluut een van de hoogtepunten van onze reis, dus we waren maar al te blij dat we toch gegaan waren:)!

Na Bromo reisden we door naar Bali! Daarvoor sliepen we eerst in het stadje bij het dichtstbijzijnde treinstation, probolinggo. Chris had hier de pech om in het riool te vallen, omdat de stoeptegel doorbrak! De imam kwam uit de moskee rennen (het was voor de moskee) om hem vervolgens hard uit te lachen. Een cultuurverschilletje, Indonesiërs lachen problemen weg;p gelukkig redde de backpack Chris die als stootkussen werkte, dus hij was naast kleine schaafwonden ongedeerd;)

Vanuit Probolinggo reisde we naar Banyuwangi, de kuststad voor Bali. Ook hier was de busmaffia aanwezig. We liepen naar een taxichauffeur die ons gelijk doorverwezen naar de busjes met extreme prijzen, ze reden alleen locals rond. Omdat de busjes onze enige optie waren, moesten we die wel nemen. Na eerst drie plekken die niet ons hotel waren, maar een ander hotel of touragency, kwamen we dan toch bij ons hotel. De volgende ochtend namen we afscheid van Java en vaarde Bali tegemoet. Java wat een avontuur was je!

Onze volgende blog zal gaan over onze eerste ervaringen in Bali:)

Liefs, Shosha & Chris